- Ančur jabučavi
- Bagrem
- Bagremac
- Bela Joha
- Bođoš
- Brsljen
- Brest
- Breza
- Rakita
- Žalosna vrba
- Crna joha
- Crveni glog
- Crvena vrba
- Grab
- Divlja kupina
- Dud
- Dren
- Dzanarika
- Plavi glog
- Vrba Iva
- Hmelj
- Imela
- Jasen
- Javor klen
- Javor
- Lešnik
- Lijane
- Lipa
- Mečja leska
- Hrast cer
- Hrast lužnjak
- Hrast sladun
- Hrast kitnjak
- Kesten
- Kiselo drvo
- Orah
- Bela topola
- Šipak
- Šumska jagoda
- Sviba
- Vrba iva
- Crna topola
- Kanadska topola
- Zelenika
- Zova
- Platan
- Trnjine
- Jablan
Sviba
Cornus sanguinea L.
Taksonomija
- Carstvo: Plantea
- Razred: Magnoliophyta
- Red: Cornales
- Porodica: Cornaceae
- Rod: Cornus
- Vrsta: Cornus Sanguinea
Opšti opis
Sviba je tipična žbunasta vrsta Gornjeg Podunavlja. To je veći listopadni široko i gusto razgranat žbun koji naraste i do 5 m. Ima vlaknast koren. Kora je siva i glatka, u starijoj dobi mrežasto ispucana.
Izdanci su tanki i šiboliki, prekriveni sitnim dlakama, na osunčanoj strani ljubičastocrveni a na zasenjenoj zelenkasti. Pupoljci su nasuprotni, obrasli tamnosmeđim dlakama, nisu obavijeni ljuskama. Razlikuju se lisni (spljošteni) i cvetni (sa loptastim izbočenjem na sredini). Listovi su jednostavni, jajoliki do elipsasti, 4 - 10 cm dugi, sa obe strane dlakavi. Cvetovi su dvopolni, beli, skupljeni u paštitaste cvasti, građeni na osnovu broja 4 (4 latice, 4 tučka, 4 prašnika). Cvetaju nakon listanja, obično u maju (mesec svibanj je zahvaljujući tome dobio ime), a ponekad i ponovo u jesen. Plodovi su loptaste crne koštunice, prečnika oko 7 mm, sa jednim semenom, posute sitnim, belim tačkicama. Sazrevaju u septembru, opori su i nejestivi.
Rasprostranjenost
Rasprostranjena je u južnoj i srednjoj Evropi te zapadnoj Aziji, u različitim tipovima niziskih i brdskih šuma, većinom u niziskim mezofilnim hrastovim šumama i šikarama ili poplavnim lužnjakovim šumama. Najbolje uspeva na vlažnim, rastresitim tlima niziskih šuma, a prostire se i na visini većoj od hiljadu metara. Dobro podnosi senku.
Upotreba
S obzirom na sličnu anatomsku građu i tehnička svojstva, upotrebljava se isto kao i drenovina: u korparstvu, za drveni ugalj, boju, kao živa ograda... Semena sadrže 45% nesušivog ulja koje se koristi za pravljenje sapuna. Kora je jak lek protiv groznice, ali pošto koren, listovi i kora sadrže kornin koji je slabo otrovan, korišćenje većih količina može dovesti do mučnine i povraćanja. Sirovi plodovi nisu opasni, a kuvani se mogu koristiti za pravljenje džema i voćnih sokova.
Sviba se zbog svojih dekorativnih svojstava (naročito živopisnih boja zimi) upotrebljava u hortikulturne svrhe. Kora je obojena od opadanja lišća do ranog proleća, a karakteristične grančice sa crvenkastim odsjajem u jesen i zimu postaju crvene kao krv.
Uzgoj
Sviba je veoma prilagodljiva biljka, lako se presađuje, a da bi se postigao najbolji efekat, mora se seći gotovo do nivoa tla u martu ili aprilu svake godine. Ako se to ne uradi, stabljike će starenjem postepeno gubiti svoju jaku boju. Najjaču boju imaju nove stabljike.
Literatura
- "Enciklopedija prirode" - Stvarnost, Zagreb 1989
Linkovi
Linkovi za slike
Pripremila: Anušić Viktorija, IV-1
