Vekovna tradicija života uz reku stvorila je jedinstven kulturni milje duž čitave poplavne doline. Kao i u blizini drugih velikih vodenih tokova, čovek je uz Dunav oduvek nalazio pogodne uslove za život i gradio svoja naselja. Život u blizini reke pružao je mogućnost korišćenja brojnih resursa, ali je sa sobom nosio i teškoće i rizike povremeno negostoljubive poplavne sredine. O tome govore i brojne karte koje potvrđuju postojanje poznatog srednjevekovnog naselja Bodrog, ili pak iskopine ostataka Bortanja u okolini Bačkog Monoštora. Ipak, mnogi društveni i kulturni obrasci, tradicionalni oblici korišćenja resursa, običaji, muzika i pripremanje hrane preživeli su do današnjih dana predstavljajući bogato kulturno nasleđe ovog područja. Osim kao nasleđe, tradicionalno korišćenje prirodnih resursa zadržalo se do današnjih dana predstavljajući osnovni izvor prihoda za deo lokalnog stanovništva. Uprkos prostiranju u tri susedne države, sličnost ekoloških uslova u čitavoj poplavnoj dolini uslovila je i stvaranje jedinstvenih socijalnih i kulturnih obrazaca zasnovanih na upotrebi njenih prirodnih bogatstava. I do danas zadržani tradicionalni oblici ribarenja, korišćenje prirodnih materijala kao što su trska ili rogoz, izrada drvenih čamaca ili pak specifični oblici pripremanja hrane zajednički su na čitavom području poplavne doline. Iako potisnute savremenim načinom življenja, tradicionalne delatnosti važno je očuvati ne samo radi negovanja nasleđa i izvornosti Podunavlja, već i u cilju unapređenja lokalnih ekonomija i očuvanja prirodnog okruženja. Upravo tradicija nastala kao izraz složenih, isprepletenih odnosa čoveka i prirode daje osnovnu vrednost i prepoznatljivost ovom području. Ljudi su oduvek gradili svoje zajednice uz plodne rečne aluvijume. Tako i ovde. Čovek od davnina nastanjuje ovo područje i zato Gornje Podunavlje jedino možemo posmatrati u kontekstu sadejstva prirode i čoveka. Dunav, samim tim što predstavlja izvor života za mnoge biljne i životinjske forme, pružao je i pruža mogućnosti čoveku za bavljenjem raznim delatnostima, od kojih je, naročito u prošlosti, zavisio njegov opstanak. Velika reka je mnogo toga dala čoveku, a katkad je znala još više da uzme. Posmatrajući geografske karte, uočavamo da se Dunav tokom vekova meškoljio, verovatno pokušavajući pronaći neki svoj mir, idealan tok. U tom plesu po panonskoj ravnici čovek je je uvek bio njegov verni pratilac. Upravo zbog toga se vremenom i formirala posebna ikonografija i kultura življenja u Podunavlju. Neka naselja, poput, legendarnog Bodroga, našla su se na putu moćnoj reci i zauvek nestala u njenim virovima. Druga, pak, i danas neguju izvorni folklor i kolorit Podunavlja, kao što su Bački Breg, Bezdan, Bački Monoštor ili Sonta. Savremeno shvatanje zaštite prirode, koje se bazira na principima održivosti, pretpostavlja aktivnu ulogu ljudi, naročito lokalnog stanovništva, koje predstavlja okosnicu zaštite i razvoja prirodnih dobara. Jer, reč je o živom i aktivnom procesu koji podrazumeva svojevrsno "otključavanje" prirode smanjujući pritisak koji nameće eksploatacija a okrećući se se ka uzgoju, zaštiti, turizmu, edukaciji i tome sličnim formama.