Taksonomija
Kiselo drvo je poreklom iz iz Kine. 1751. godine Pierre Nicholas le Cheron d'Incarville ga je doneo u Evropu i prvi primerci su sađeni kao ukrasno drvo i odgajani su u botaničkoj bašti u Čelsiju (London), a zatim su slati širom Evrope. Drvo je kasnije počelo da se koristi i u cilju poboljšavanja kvaliteta zemljišta i podizanja plantažnih šuma. Ova vrsta je jedna od najbolje prilagođenih adventivnih biljaka na ekološke uslove zagađenih gradskih biotopa. Inače ailanthus u Kini ima još jednu bitnu upotrebnu vrednost. Njegovim lišćem se hrani jedna posebna vrsta leptira od čijih ličinki se dobija određena vrsta svile. Ova svila nije toliko na ceni kao ona koju daje prava svilena buba jer se ne može farbati (niti prima boju) ali je čvršća. A i cena joj je znatno niža tako da se dosta koristi. Ovo nije dugovečna vrsta i životni vek mu je oko 50 godina. Bez obzira na negativne posledice nekontrolisanog i prekomernog širenja, kiselo drvo ima biološke osobine kao i sve druge biljke, od kojih je najvažnija proizvodnja kiseonika. Stoga u uslovima strogo kontrolisanog gajenja može da ima pozitivnu ulogu u funkcionisanju urbanog biotopa.
Kiselo drvo je srednje visine i pravilne, retke, kišobranaste krošnje. U jesen su mu listovi jarko crveni. Masovno se javlja na svakom iole boljem staništu. Kao ukrasna biljka, kiselo drvo je pogodno za isticanje jesenjeg kolorita, ali s obzirom na izuzetnu klijavost semena najbolje ga je saditi na površinama predviđenim za veće masive zelenila, ali je pogodno i za žardinjere. Neophodno je obezbediti strogu kontrolu u cilju njenog zadržavanja samo na za to predviđenoj površini. Ukoliko se o tome ne vodi dovoljno računa, kiselo drvo vrlo lako postaje opasan korov koji se brzo širi na ruderalna staništa, a prodire i u napuštene ili nedovoljno negovane voćnjake i vinograde. Kiselo drvo svake godine proizvodi ogromnu količinu semena.Oprašivanje vrše insekti. Plod je sitan, 2.5 cm sa spiralno uvrnutim krilcem. Lako se raznosi vetrom.
Ova vrsta naseljava krajnje nepovoljne terene, sa slabo razvijenim zemljištem - pesak, šut, glinu, prostore zatrpane otpadom organskog ili neorganskog porekla, koji su uglavnom nepovoljni za većinu drugih, naročito drvenastih biljaka. Kiselo drvo na takvim staništima obrazuje šumarke. Odlično podnosi aerozagađenje, i različite druge oblike zagađenja. Listovi kiselog drveta su potpuno biološki aktivni i zdravi, i na kojima nema vidljivih makroskopskih i mikroskopskih oštećenja.
Od mera suzbijanja kiselog drveta kao korovske biljke i zaštite gajenih biljaka preporučuje se suzbijanje korova na ruderalnim staništima, u voćnjacima i vinogradima i redovno sprovođenje agrotehničkih i pomotehnickih mera i mere zaštite bilja.
Narodni nazivi ovog drveta potiču od njegove sličnosti sa jasenom i zbog kiselih supstanci koje sadrži. Ovo drvo se negde naziva i lažni orah.
Literatura
Linkovi za slike
Pripremila: Rađenović Ljiljana, IV-1