Kontinentalna klima u ovoj oblasti je uslovljena njenim položajem − ona je udaljena i odvojena od mora planinskim vencima. Odlike ove klime su: topla i suva leta i hladne i oštre zime sa jakim mrazevima. Kao i u svim kontinentalnim oblastima, prelazna godišnja doba su kratka. Krajem zime, posle jednog kišovitog i vetrovitog perioda, sneg se naglo topi, i ubrzo posle kratkog proleća dolazi leto. Ovde letnje vrućine ne zaostaju mnogo za žegama u primorju. Vrućine su najveće u Bačkoj i Banatu, gde ima peščara. U toku druge polovine leta, vazduh se dosta zagreje, a zemljište se sasuši i ispuca. Tokom pojedinih dana, temperature se penju do 35°C. Najviše padavina se izlučuje krajem proleća i početkom leta, u maju i junu, kada je vlaga usevima najpotrebnija. Ali, ima godina kada se u ovim mesecima izluči mala količina padavina, pa zato Vojvodina trpi od čestih i dugih suša. Najmanje padavina izlučuje se u februaru, a jeseni su, kao i proleća, kišovite. U središnjim delovima nizije, grad je retka pojava, a kada pada , obodnim predelima nanosi velike štete. Zbog oštrih zima, toplih leta i male količine padavina klima Bačke i Banata ima obeležje kontinentalne stepske klime.
Na području Gornjeg Podunavlja vlada umereno − kontinentalna klima, odnosno panonska klima semiaridnog tipa. Na mezoklimu znatno utiče reka Dunav, odnosno klima pripada podunavskom klimatskom tipu kojeg karakterišu svežije srednje julske temperature, blaže srednje januarske temperature, niže temperaturne oscilacije tokom godine i najveća količina padavina u Bačkoj (625 do 724 mm). Na mikroklimu rezervata značajno utiče šumska vegetacija, koja zauzima oko 49 % prostora i utiče na insolaciju, brzinu vetra, isparavanje, vlažnost vazduha i smanjuje temperaturnu amplitudu, dok vegetacija zeljastog tipa pojačava vlažnost vazduha u vegetacionom periodu.
Najbliža meteorološka stanica je u Somboru. Prema njenim podacima za period od 1971. do 1990. godine, prosečne temperature vazduha kreću se od najnižih u januaru (−0,6°C), do najviših (21,7°C) u julu. Temperaturna amplituda iznosi 22,3°C. Prosečna temperatura vazduha u vegetacionom periodu iznosi 18°C. Dominantni su severni vetrovi, sa srednjom vrednošću javljanja od 14‰, a najčešće duvaju u toku zime, proleća i jeseni.
Srednja vrednost vlažnosti vazduha za vegetacioni period iznosi 70 %. Vlažnost vazduha kreće se od 68 % u maju i julu do 86 % u decembru, dok srednja godišnja vrednost vlažnosti vazduha iznosi 75 %.
Prosečno trajanje insolacije za vegetacioni period iznosi 1342,2 časa ili 69,56 % od ukupne godišnje sume.
Srednja godišnja oblačnost iznosi 57 %, a srednja oblačnost za vegetacioni period iznosi 50 %. Prosečna godišnja suma insolacije iznosi 1929,6 časova.
Analizom rasporeda sume padavina tokom godine uočavaju se dva maksimuma i minimuma. Najviše padavina je krajem proleća i početkom leta, kao i u drugoj polovini jeseni sa najviše padavina javlja u novembru. U vegetacionom periodu padne 337 mm taloga, odnosno raspored padavina je povoljan jer se u vegetacionom periodu izluči 59 % godišnjih padavina (Stojanović, 2001). Po Langovoj klimatskoj klasifikaciji vrednost kišnog faktora za Sombor (KF=51,26) ukazuje na stepsku klimu (KF=40−60), dok je u Apatinu (KF=64,14) izražena klima niskih šuma (KF=60−100), odnosno područje ima humidnu klimu (KF=40−160).
Prema klasifikaciji Gračanina, humiditet klime područja Sombora i Apatina, nalazi se na granici između klimata semiaridne (KF=40−60) i semihumidne klime (60−80). Na području nema pojava jake suše, a period umerene suše je u toku leta. Na osnovu Gračaninove klasifikacije toplotnog karaktera klima područja je umereno topla (8−12°C), a u vegetacionom periodu je topla.
Pripremio: Uroš Kljaić, IV-2