Taksonomija
Zlatni šakali su najrasprostranjeniji šakali. Nalaze se u jugoistočnoj Evropi, ali možemo ih stresti i po pustinjama kada je sušno doba. Zlatni šakal jeste svoj naziv dobio po Anubisu, egipatskom bogu smrti. Kod nas šakala ima u Sremu, na Fruškoj gori, u istočnoj Srbiji, na Rtnju. Visina ramena: 38 - 50 cm. Dužina glave i tela: 60 - 106 cm. Dužina repa: 20 - 30 cm. Težina: 7 - 15 kg. Životni vek: 13 godina.
Dlaka zlatnog šakala jeste sivkastožuta i crvenkastozlatna prožeta belim šraftama. Mada, boja dlake zavisi i od doba u godini, geografske regije... Zlatni šakali žive na mestima blaže klime, ali kada je pitanje nastanjenosti više južnije, onda ih karakteriše jača krznena zaštita. Mužjaci su 15% veći od ženki. Njuh je solidno razvijen, a miris žlezda sa genitalnog područja privlači ženke. Imaju 4 - 8 mladunaca.
Šakali su većinom mesožderi, ali ima ih i kao biljojeda. Hrane se raznim strvinama, kao i ostali šakali, ali takođe love zečeve, glodare, ptice, insekte, ribe, kao i voće i povrće. Oni su karakteristični po tome što kradu hranu od većih grabljivica kao npr. od lavova. Nakon krađe hranu zakopaju kako bi je sakrili od mogućih većih kradljivica.
Vrši se u kasnom zimskom periodu, pa do ranog proleća. Njihovo parenje umnogome zavisi od dobavljanja hrane u tom periodu. Nakon što su odabrali teritoriju za parenje, znaju potrošiti mnogo vremena obeležavajući je. Ženke privlače pažnju mužjaka tako što sklone rep na jednu stranu prezentirajući im tako svoje genitalije. Ženke tokom parenja znaju biti agresivne, pa tada mužjak dugo vremena usmerava na smirivanju iste i početnu brigu o mladuncima. Ovo traje ukupno 4 minuta jer je dovoljno samo jednom da se prevrnu jedno preko drugog.
Zlatni šakali žive u malim porodičnim grupacijama koje se sastoje od majke, oca, mladunaca i tzv. "pomoćnica" jer je majka mlada. One su odlučujuće za opstanak mladih jer majka i otac dosta vremena potroše loveći kako bi porodica preživela. Mladunci vrlo brzo se osamostaljuju i dok se igraju kao mali, pokazaju koliko mogu biti agresivni. Šakali su veoma zaštitnički nastrojeni prema svojoj teritoriji čija površina iznosi oko 2.2 km kvadratnih. U svojoj porodičnoj zajednici šakali su vrlo bliski i naklonjeni jedni drugima kako bi se što bolje zaštitili. Više nego bilo koje druge životinje.
Od kada zlatni šakali provode više vremena loveći nego druge vrste šakala, u većoj su opasnosti od hijena, lavova. Zato oni, kada ulove, jedu velikom brzinom, kako ne bi naišla bilo kakva opasnost jer i sami znaju da su na meti lukavijih zveri.
Literatura
Linkovi
Pripremila: Katarina Stojkov, IV-3