Rečna kornjača je nesto manja od obične barske kornjače, sa dužinom oklopa od otprilike 20 cm. Čitav oklop rečne kornjače je čvrsto spojen i sastoji se od ukupno 34 pločice. Koža joj je tamno zelena ili maslinasta i prekrivena žutim prugama. Pruge i šare na telu i oklopu čine ove kornjače vrlo upadljivim, tako da se lako mogu razlikovati od barske kornjače. Prsti rečne kornjače su spojeni membranama za plivanje a rep im je dugačak i tanak.
Parenje se odvija u vodi ili na tlu nakon izlaska iz hibernacije, u proleće. Ženke prilikom parenja znaju biti agresivne prema mužjacima i ujedati ih za vrat. Posle parenja ženka polaze od 4 do 6 jaja u jamicu. Nakon 65-75 dana, izlegu se male kornjačice.
Rečna kornjaca se hrani raznovrsno - alge, insekti, gliste, puzevi... Starije jedinke su isključivo herbivori - hrane se samo biljkama.
Naseljava razna vodena staništa - od planinskih potoka, reka i jezera pa do močvarnih staništa, bara, lokvi i kanala. Za razliku od barske kornjače, moze preživeti i u zagađenim vodama. Preko dana se obično zadržavaju u vodi ili se sunčaju na stenama u blizini vode, dok se od vode udaljavaju samo noću. Odlicči su plivači, ali su takodje hitre i okretne na suvom tlu. Hibernaciju vrše zakopane u mulju na dnu vode.
Zbog značajnog smanjivanja broja jedinki u divljim populacijama,ova vrsta je kritično ugrožena i strogo zaštićena, a u nekim državama njeno uničtavanje je strogo kažnjivo. Uz očigledne opasnosti kao što su gubitak staništa zbog isušivanje vodenih površina, dodatnu opasnost predstavlja i prevelika upotreba pesticida i veštačkih djubriva. U pojedinim krajevima značajan broj ovih kornjača nastrada i na cestama. Unošenje američke crvenooke kornjače (Trachemys scripta elegans), kao kućnog ljubimca je takođe ugrožavajuće u dugoročnom pogledu s obzirom da su u direktnoj konkurenciji za hranu i prostor. U Maroku se oklop mediteranske kornjače (Mauremys leprosa) upotrebljava kao suvenir dok se u arapskoj medicini jaja obe vrste koriste kao lek za razne stvari. Srećom isto tako se razvija svest o zaštiti ovih gmizavaca i povecava se broj značajnih staništa koja se proglašavaju zaštićenim područjima.
Pripremio: Aleksandar Mandić , IV-3