Kroz Riđički atar protiče rečica Plazović bačbokodski krak Plazović izvire kod Gornjeg sv. Ivana i Čavolja u Mađarskoj. Prema jugu teče u dva kraka,koji se račvaju na pola puta ispred Bikića u Mađarskoj. Zatim jedan krak nastavlja svoj tok preko Bikića i Bordoša prema Riđici.
Drugi izvor Plazovića je u ataru Aljmaša u Mađarskoj, spušta se prema jugu, zatim menja pravac prema zapadu. Ispred Kaćmara u Mađarskoj ide ka jugozapadu sve do ispred Riđice, gde se sastaje sa pomenutim krakom, koji dolazi iz Čavolja. Tako ojačan Plazović, kao bujična reka, gradi bezbroj močvara, meandri, izliva se i nastavlja svoj tok prema Rastini, Tikvešu, Baćani i Kolutu, prolazi pored kolutskog jezera, istočno od Bezdana i uliva se u kanal Bezdan - Bečej, jugoistočno od Bačkog Monoštora.
Dužina Plazovića u ridjičkom ataru iznosi 9,515 metara. Prolazi još kroz rastinski, bačkobregski, kolutski, bezdanski i bačkomonoštorski atar, i ukupna dužina mu je 37 kilometara,a zajedno sa svojim rečnim tokom u Mađarskoj čini ukupnu dužinu od 129 kilometara.
Na svom dosta dugom putu od izvora do ušća Plazovića vise puta menja svoj pravac i tok, krivuda, više puta ulazi u našu zemlju i izlazi iz nje. Zbog toga je ova rečica i dobila ime Plazović (Zmijava ili Kiđoš).
Sa 135 metara nadmorske visine, u svoj ranijem toku od izvora Plazović u riđičkom ataru silazi 40 metara od izvora do naše državne granice.
Pre prokopavanja kanala Bezdan - Bečej (1793 - 1802. godine) Plazović se ulivao u rečicu Mostongu, odnosno Plazović je ranije prestavljao gornji tok rečice Mostonga, dok su izvorišni tokovi današnje Mostonge bili samo pritoka tadašnjeg rečnog sistema Plazović - Mostonga. U letnje vreme za vreme velikih suša, Plazović često presušuje,a u proleće za vreme velikih kiša, bogatiji je vodom. Krajem 18. i početkom 19. veka Plazović je bio mnogo bogatiji ribom vrste: šaran, štuka i karaš. Pošto se u ono vreme riba mnogo manje trošila u Riđici, ribari su je nosili u Baju i druga mesta i tamo je prodavali.
Nekada su u ataru Riđice postojale tri - vodenice potočare, koje su pokretale vode Plazovića. Vodenice su radile neprekidno dan i noć da bi samlele dovoljno brašna za ishranu stanovništa, pošto u ono vreme nije bilo mlinova.
Pripremio: Marko Kunić, IV - 3